Sprawozdanie
z 32. Europejskiego Sympozjum Obserwacji Zakryć
(ESOP 32), Barcelona, 23-25.08. 2013
Polskie
Towarzystwo Miłośników Astronomii
Oddział
w Łodzi
ul. Pomorska 16
91-416 Łódź
www.ptma-lodz.astronomia.pl
Kolejne, 32. już Europejskie Sympozjum Obserwacji Zakryć ESOP odbyło
się w b.r. w Barcelonie w dniach 23-25 sierpnia.
Organizatorami spotkania było Aster Agrupació
Astronómica de Sabadell (stowarzyszenie, które
organizowało także ESOP w r. 2001) pod patronatem IOTA/ES, korzystając
także m.in. z pomocy kilku sponsorów. Przewodniczącym
komitetu organizacyjnego był, podobnie, jak przed 12 laty, kol. Carles Schnabel.
Miejscem obrad było centrum popularno-naukowe CosmoCaixa w Barcelonie,
w skład którego wchodzą sale ekspozycyjne poświęcone fizyce,
astronomii i przyrodzie, planetarium i liczne sale konferencyjne.
Pierwszy dzień, 23 sierpnia, piątek, rozpoczął się w godzinach
popołudniowych rejestracją uczestników, otwarciem obrad
przez organizatorów i zaproszonych gości honorowych (z
lokalnej społeczności astronomicznej) oraz spotkaniem nieformalnym.
Właściwe obrady rozpoczęły się w sobotę, 24 sierpnia przed południem.
Piszący te słowa Marek
Zawilski miał smutny obowiązek wygłosić
pierwszy referat, będący wspomnieniem o Pawle Maksymie.
Zaraz po tym zebrani uczcili pamięć Pawła minutą ciszy.
Następnie Jose
Luis Ortiz z Hiszpanii mówił o
obserwacjach zakryć gwiazd przez obiekty transneptunowe (TNO). Kolejny
referat wygłosił Apostolos
Christou z Armagh Observatory w Irlandii. Był on poświęcony
obserwacjom zakrycia gwiazdy 45 Cap przez Jowisza w r.2009 i dyskusji
wyników. Następnie odbyła się videokonferencja, podczas
której prof. Constantino
Sigismondi z Rzymu prezentował na żywo dawne techniki
obserwacji rozmiarów Słońca w jednym z dawnych
obserwatoriów, mieszczącym się z starym kościele w Rzymie.
Obrady zaszczycił też obecnością David Dunham,
przewodniczący IOTA z USA. Mimo zaawansowanego wieku nadal obserwuje on
zjawiska zakryciowe, a mówił tym razem o obserwacjach zakryć
brzegowych gwiazd przez Księżyc, które nadal przynoszą cenne
wyniki. Zaczął on m.in. stosować zdalne terenowe punkty obserwacyjne,
rejestrujące zjawiska bez bezpośredniego udziału obserwatora i
„zwijane” po obserwacji.
Po lunchu zwiedzano CosmoCaixa, a następnie kontynuowano obrady. Andrea Richichi,
który odwiedził nas w czasie ESOP w Krakowie w r. 1994, a
pracujący obecnie w obserwatorium Tajlandii, przedstawił wyniki
profesjonalnych obserwacji zakryciowych przy pomocy VLT (Very Large
Telescope). Z kolei Marek
Zawilski zaprezentował ostatnią wersję swojego
katalogu historycznych obserwacji zaćmień Słońca dla Europy i Bliskiego
Wschodu. Zbiór ten zawiera ponad 1000 opisów z
okresu od czasów starożytnych do r. 1905. Dalej Konrad Guhl z
Niemiec, pozostając w tematyce historycznej,
omówił osiągnięcia obserwacji zakryć, wykonane przez J.H.
Schroetera w wieku XVIII. Jan Manek
z Czech przedstawił następnie statystykę obserwacji zakryć gwiazd przez
Księżyc za lata 2010-2012 dla Europy. Wielu obserwatorów
zaniechało ich wykonywania, natomiast nie dotyczy to wszystkich. Sam
autor tegoż referatu jest tu liderem wykonując setki obserwacji w ciągu
roku (!). Zresztą, mimo rejestracji samych momentów
przynoszą one czasami zaskakujące wyniki. Tak np. Harrie Ruten z
Holandii przedstawił wyniki swojej obserwacji, w czasie
której odkrył gwiazdę nieznaną podwójną. Temu
samemu tematowi i wynikowi własnemu poświęcony był następny referat,
jaki przedstawił Antoni
Selva z Hiszpanii. Ważną rolę dla obserwacji
odgrywa też oprogramowanie. Carlos Perelló
i Joan
Lópes omówili zalety
programu Occultation Watcher, mającego zastosowanie przy planowaniu
obserwacji zakryć asteroidalnych. Wieczorem tego dnia obrad odbył się
także pokaz sprzętu obserwacyjnego.
W trzecim dniu obrad, w niedzielę 25 sierpnia, sesję przedpołudniową
rozpoczął Alexander Pratt
z Wielkiej Brytanii referatem na temat technik obserwacyjnych dla
zakryć księżycowych w aspekcie gwiazd podwójnych i z
wykorzystaniem programu LiMovie. Podobny problem omówił Octavi Fors
z Hiszpanii, który jednak stosuje odmienną technikę
– driftscanningu, czyli rejestrowania obrazu gwiazdy
przesuwającej się w polu widzenia teleskopu przy wyłączonym prowadzeniu.
David Dunham w drugim
swoim referacie zajął się problemem optymalnego rozmieszczenia
obserwatorów w czasie zakryć asteroidalnych, co może mieć
decydujący wpływ na jakość rezultatów końcowych. Gerhard Dangl z
Austrii prezentował się znowu w ramach videokonferencji, a
omówił zalety nowej kamery WAT-910HX/RC, wyposażonej m.in.
we wzbogacone opcje sterowania. Andrea Richichi
w swoim drugim referacie zaprezentował obróbkę
fotometrycznych obserwacji zakryć z uwzględnieniem krzywych
dyfrakcyjnych. Również dwaj następni referenci wystąpili po
raz kolejny: Harrie
Ruten mówił o znanym problemie
uzyskiwania negatywnych wyników zakryć, które
także mają znaczenie naukowe. Marek Zawilski
przedstawił metodologię usuwania
„szumów” z krzywych zarejestrowanych
zmian natężenia światła. Pozwala ona na uzyskanie krzywych
wygładzonych, znacznie łatwiejszych w dalszej obróbce. Wolfgang Beisker z
Niemiec omówił historię tworzenia kamery CCD IOTA/ES,
przeznaczonej do amatorskich obserwacji zakryciowych. Wreszcie na
zakończenie Vaclav
Přiban zaprosił wszystkich do Pragi na
następne 33. ESOP w r.2014. Co do roku 2015 wstępnie zgłoszono
kandydaturę Hannoveru (H.-J.Bode).
Po obradach grupa chętnych wybrała się na zwiedzanie obserwatorium
Fabra, zlokalizowanego na jednym ze wzniesień na obrzeżu miasta, a
będącego obecnie bardziej muzeum astronomii, mimo niezłego jeszcze
wyposażenia. Oficjalnie ESOP 32 zakończyła uroczysta kolacja w jednej z
restauracji, zlokalizowanej w Muzeum Katalonii blisko portu.
W
posumowaniu należy dodać, że w ESOP32 wzięło udział około 60
uczestników z Belgii, Czech, Holandii, Hiszpanii, Niemiec,
Polski, Wielkiej Brytanii, Włoch i USA.
W następnych dniach chętni mogli jeszcze wziąć udział w dwudniowej
wycieczce do obserwatoriów w Pirenejach: Montsec (Katalonia)
oraz Midi-Pyrenees (Francja) (piszący te słowa w niej nie uczestniczył,
przede wszystkim ze względu na wysoki koszt).
Ogólny wniosek, jaki można wysnuć z obrad ESOP32 to taki, że
obserwacje zakryciowe rozwijają się w ciekawym kierunku –
obserwacji zjawisk z udziałem obiektów mało poznanych i
wykorzystaniem dynamicznie rozwijających się technik rejestracji
strumienia światła i wysokosprawnych algorytmów
opracowywania wyników obserwacji, mimo rosnącej złożoności
dostępnych dla astronomów-amatorów.
Marek
Zawilski
OŁ PTMA
Uczestnicy przed Observatorio Fabra. Górny
rząd, od lewej do prawej: Joan B. Dunham, Leonard Entwisle Angel
Massallé, Andreas Eberle, David Dunham, Claudio Costa, Astrid-Heidi
Faragó, Pasqual bargallo, Tim Haymes, Antoni Selva. Dolny
rząd, od lewej do prawej: Carles Schnabel, Marek Zawilski, Alexander
Pratt, Carlos Perelló, Manuel Ustrell, Ramon Naves, Jan Manek (siedzi),
Pere Closas, Peter Enskonatus i Otto Faragó.
(http://www.esop32.org)
|